zondag 12 november 2017

Aikido-gewoonten op de werkplaats

Ik overweeg al even een luchtig artikel te schrijven over hoe onschuldige aikido-gewoonten soms de werkplaats binnensluipen.

Zoals jullie misschien weten werk ik sinds kort in het zelfbedieningsmagazijn van Ikea als logistiek medewerker. Dat zijn die rekken vlak voor de kassa’s, waar je de planken van je nieuwe zetel of een opgerolde versie van je nieuwe matras met veel moeite op een kar kan sleuren.
Mijn taken zijn er voor zorgen dat al die zaken op de juiste plek liggen, dat het magazijn er netjes bij ligt en het assisteren van klanten – wat in de praktijk meestal neerkomt op hen de weg wijzen. Eenvoudig werk, maar het is werk. 

Nu kan je je de vraag stellen wat zo’n omgeving te maken heeft met aikido. En neen, ik heb nog geen voorwaartse breekval op het beton moeten maken. :)
Uiteraard kan ik een aikido mindset gebruiken om om te gaan met moeilijke klanten, en bij het versleuren van zware lasten probeer ik zo veel mogelijk een natuurlijke, rechte houding te bewaren en mijn centrum in te zetten. Maar daar gaat het hier niet om. Ik wil drie grappige voorvallen met jullie delen waaruit onschuldige aikido-gewoonten bleken.

1) Tijdens mijn eerste week was ik rustig schappen voor kastjes aan het stapelen in het magazijn. Ik herinner me dat nog vrij levendig, aangezien die schappen in een gladde folie gewikkeld waren, waardoor de stapel gemakkelijk omviel als je niet oppaste. Ik moest alert blijven!
Op een bepaald moment kwam mijn supervisor naar me toe met de mededeling dat hij belangrijker werk voor me had. Klanten hadden een bepaald product nodig, dus het was belangrijker dat ik dat eerst in de rekken legde. 
Het was er uit voor ik wist wat ik zei: ‘hai!’ en ik boog, zoals wanneer een sensei je een instructie geeft. Mijn supervisor zei er niets van, maar ik voelde een mix van schaamte en amusement vanwege mijn eigen reactie.

2) Ik probeer er op te letten, maar het zou me niet verbazen als ik zo nu en dan nog al eens ‘hai!’ gezegd heb. Een ander voorbeeld van aikido etiquette was toen een ervaren collega me tips gaf over hoe om te gaan met extra zware pakken, weinig ruimte en een roestige transpallet. Dat laatste is het toestel waarmee we zware pakken versleuren doorheen het magazijn.
Die collega kwam bij mij en gaf zijn tips op zo’n aiki wijze dat ik na zijn uitleg automatisch naar hem toe draaide, ‘arigato’ zei en vervolgens boog. Ook hij heeft hier niets op gezegd, maar ik voelde mezelf rood worden en hakkelde: ‘euh, ik bedoel, merci, ik zal er op letten!’ 

Geheel terzijde kan je je afvragen wat ik bedoel met tips geven op een aiki wijze. Wel, voor mij komt dat neer op erkennen wat de persoon probeert te doen om vervolgens een geheel vrijblijvende suggestie te doen. 
‘Ah, ik zie dat je wat moeite hebt je transpallet onder dat zware pak te krijgen (650 kg!), probeer anders eens hem half op te krikken, er een paar stukjes karton onder te steken en dan nog eens te duwen. Allez, zo doe ik het toch, je ziet maar wat werkt voor jou.’ Voor mij is dit heel erg aiki taalgebruik.

3) Vrijdag vond het laatste voorval dat ik met jullie wil delen plaats. Wanneer je een transpallet achter je aan trekt, merk je soms dat je hand en arm moe worden. Dan spreekt het voor zich eens van kant te wisselen. 
Echter, een gevaar dat je hebt wanneer je dat doet, en dus de ‘aanvalslijn kruist’ met je rug naar de transpallet, is dat deze tegen je hiel rijdt tijdens de wissel. Ik heb dat één keer meegemaakt en leuk is anders! Ik heb dit probleem intuïtief opgelost door mijn centrum op de transpallet gericht te houden tijdens de wissel. Concreet vertaalt zich dit in een irimi-tenkan beweging met op het einde een extra kaiten om terug in de juiste positie te eindigen. 
Ik was er me niet eens van bewust dat ik dit deed, tot een collega me vrijdag vroeg of ik zo’n fantastische dag had. ‘Want ge maakte toch zo’n danspasje, hé?’ Schaapachtig antwoordde ik dat ik gewoon gedraaid had en hij lachte eens. Het was toen dat ik besloot dit artikel te schrijven. 

Misschien dringt aikido ook jouw werkplek of leven binnen? Als je wil mag je je ervaringen gerust ook delen bij de commentaren hieronder of op Facebook. :)