Nu de initiatietrainingen voor (hopelijk) nieuwe leden voorbij zijn wil ik hier delen wat ik geleerd heb van en door die trainingen.
Jawel! Initiatie bevat veel basis en basis is voor iedereen belangrijk, zelfs voor wie al een klein beetje verder op de weg is.
Een eerste iets is de waarde van het trainen met beginnende mensen. Vorig jaar voelde ik me daar vrij ongemakkelijk bij. Ze begrijpen vaak de manier van omgaan niet, weten niet wat er gaat gebeuren of wat ze moeten doen, je bent bang om ze pijn te doen of ze werken net enorm tegen.
Ik heb ondervonden dat je hun onzekerheid best met begrip benadert en er een uitnodiging van maakt gezamenlijk te leren.
Zo was er een meisje dat zich bleef excuseren omdat mijn shihonage niet werkte. Totaal niet nodig! Vooral omdat haar aanval (gyaku hanmi katate dori) na enkele keren voortonen best goed was.
Wat mijn techniek belemmerde was dat ik me niet volledig aanpaste aan mijn uke, die een kop kleiner was dan mij, maar te veel op automatische piloot shihonage uitvoerde.
Ik heb haar twijfel (dat het aan haar lag) benadert met een gezamenlijk onderzoek van de techniek, waarbij tori iets leert van uke door haar weerstand, en waarbij uke leert dat ze tori iets kan bijleren.
Het is natuurlijk een strikt persoonlijke interpretatie, maar ik geloof dat zo'n benadering uke kan sterken in zijn of haar zelfwaarde.
Ik heb in ieder geval wel het gevoel dat ze de boodschap dat ze me iets kan bijleren begrepen heeft, aangezien ze bij het afgroeten opmerkte dat ze bij het begin al kon voelen wanneer de shihonage goed zat of minder.
Werken met beginners is waardevol. Verschillende sensei en lesgevers heb ik dat al horen zeggen. Maar ik begrijp het nu ook. Denk ik.
Een ander iets dat ik geleerd heb is een invulling van ma-ai. De goede of juiste afstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten